بوی عیدی، بوی توپ، بوی کاغذ رنگی/ بوی تند ماهی دودی وسط سفره نو، بوی یاس جانماز ترمه مادربزرگ. با اینا زمستون سر می‌کنم، خستگیمو در می‌کنم/ فکر قاشق زدن دخترناز چشم سیاه، شوق خیز بلند از روی بته‌های نور، برق کفش جفت شده تو گنجه‌ها. با اینا زمستون سر می‌کنم، خستگیمو در می‌کنم. در روزهای پایانی سال کشورمان درگیر ویروسی نوظهور وارداتی به نام کرونا از کشور چین شد، می‌توان با قطعیت گفت این ویروس تقریبا باعث ایجاد اختلال در زندگی و کسب و کار روزمره بسیاری از افراد و موجب ایجاد دلهره، نگرانی و اضطراب در بین مردم شده است. به نظر می‌رسد امسال دید و بازدید عید، خانه‌تکانی، خرید و جنب و جوش به ورود به سال نو تحت تأثیر اضطراب و دلهره از ابتلا شدن به این بیماری قرار بگیرد، اما نباید جنبه‌های مثبت در خانه ماندن اجباری فراموش شود، یادمان نرود می‌توان با انجام کوچکترین کارها اوقات خوشی را در خانه برای خود و سایر افراد خانواده فراهم کنیم. پخت انواع شیرنی، انجام هنرهای دستی مانند بافتنی، گلدوزی، تغییر دکوراسیون منزل، کاشت سبزه، گل، درخت، رسیدگی به کارهای عقب‌افتاده در منزل، یاد گرفتن زبان‌های خارجی با تهیه کتاب‌های الکترونیک، خواندن کتاب‌های مورد علاقه، تماس با دوستان قدیمی و از جمله کارهایی است که می‌تواند لحظاتی انسان را به دور از اخبار نگران‌کننده از کرونا ویروس در این دوران نگه دارد.

در ایران باستان به شادی اهمیت فراوانی می دادند زندگی بر مبنای شادی استوار بود وغم واندوه وگریه را کاری اهریمنی می دانستند که خدا آن را دوست ندارد از این رو در هر فرصتی ومناسبتی تلاش می کردند گرد هم آیند ودر کنار هم سختی هارا با محبت به یکدیگر وشادی سپری کنند تا به زندگی زیبایی بخشند در ایران باستان در روزهای بخصوصی از سال جشن هایی ترتیب داده میشد که امروزه به جشن های ایرانیان باستان معروف است . عمر برخی از جشن های ایرانیان باستان با عمر این ملت و مردم برابر است. پاره ای از جشن های ایران چون نوروز و مهرگان و گاهنبار ها که ریشه ای طبیعی دارند، از یاد و تاریخ و رسوم و آداب و زندگی مردم ایران جدا نیست. همهٔ این معتقدات و آداب و رسوم، از جمله جشن ها هویت و خصایل و ویژه گیهای ماست  .

در ایران قدیم هر روز ماه نام به خصوصی داشت ویک روز از ماه همنام خود ماه بود. جشنهای باشکوهی ترتیب داده می شد و بدین ترتیب علاوه بر جشنهای بخصوص در سال 12 روزعید محسوب می شد .

 

 

۴۱ سال از اولین باری که مردم ایران پس از صدها سال زندگی در سایه استبداد شاهان، طعم واقعی آزادی  را چشیدند، می‌گذرد اما همچنان پرشور و با انرژی ۲۲ بهمن هرسال به یاد و خاطره آن روزها به خیابان می‌آیند و این پیروزی را جشن می‌گیرند.

دهه فجر ،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزشهاي اسلامي، مقطع رهايي ملت ايران و بخشي از تاريخ ماست كه گذشته را از آينده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدي دوباره يافت و اين دهه در تاريخ ايران نقطه اي تعيين كننده و بي مانند بشمارميرود. تا قبل از انقلاب اسلامي،‌ در ايران نظام اسلامي وجودنداشت دهه فجر انقلاب  آئينه اي است كه خورشيد اسلام در او درخشيد و بايد با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. اين مراسم را با هيجانهاي عاطفي صحيح بايد با طراوت و تازه كرد. بايد كليه مدارس فعال شوند و  دانش آموزان با حضور پر رنگ خود در این جشن ها  خاطره ي فراموش نشدني حضرت امام و پيروزي انقلاب اسلامي را جشن بگيرند

 

در این جشن دانش آموزان هنرمند با اجرای نمایشنامه زیبای انقلای  لحضات شاد و مفرحی را برای دانش آموزان  مدرسه خلق کردند.

 تقدیر از دانش آموزان برتر  بخشی از جشن بزرگ شادی بود واز نفرات برتر مسابقات  تقدیر به عمل آمد.  

اجرای موسیقی های محلی  بخش پایانی این جشن بود.

 

شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می‌کند.

در جامعه و مدرسه فاقد شادی، سخن‌گفتن از شادی قدری مشکل خواهد بود. یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماری‌های مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا می‌کند و در پرتو آن دانش‌آموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی می‌توانند خود را ساخته و قله‌های سلوک و پله‌های ترقی را چالاکانه بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعه‌ای است که عناصر شادی‌آفرین در آن فراوان باشد.

در گذشته به‌نظر می‌رسید که وظیفه آموزش و پرورش تولید عده‌ای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند اما چنین می‌نماید که در قرن جدید نظام‌های آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است؛ شوق زندگی کردن را به دانش‌آموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم که درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.

 

ایجاد نشاط و شادابی یکی از مؤثرترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است، مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند، مسئولیت پذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آینده نگر وامیدوارند و در مقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی نشینند، قرآن دین اسلام را دین شادی معرفی نموده و مهمترین عوامل شادی را محبوبیت، مقبولیت و موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت عارفانه و حل مسئله ذکر کرده است، روانشناسان شادی و شور و نشاط را محرک انسان ها برای عمل می دانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق می دانند. عواملی که می تواند باعث گسترش شادی شود در ابتدا خانواده است و سپس دیگر نهادها همچون مدرسه و نهادهای فرهنگی مذهبی می باشند که هر کدام به نوبه خود وظایفی دارند که در اینجا سعی می شود پیشنهادات کاربردی جهت ایجاد شور و نشاط در مدرسه ارائه دهد.
در حقیقت آموزش و پرورش به مثابه درختی تنومند است که برای تغذیه و باروری میوه هایش نیازمند استفاده از منابعی است که با هماهنگی و مساعدت، موجبات رشد آن را فراهم می آورند. از سوی دیگر عناوینی چون خلاقیت نقادی و نقدپذیری، بارش فکری، مهارت های زندگی، تغذیه و بهداشت فردی و جمعی، مدرسه ی شاد زمانی در مدارس عملیاتی خواهد شد که تمامی عناصر این مجموعه به باور لازم برسند و تحول و تغییر را به عنوان یک اصل در نظر بگیرند. شادمانی احساسی است که زندگی را چیزی خوب می داند. شادمانی به مفهوم دوام لحظات شاد دیروز، روحیه ی سرخوش امروز و زمان دشوار فرد است. آنچه اشخاص آن را شادی تجربه می کنند نه یک شادی زودگذر بلکه یک احساس عمیق و این باور است که به رغم مشکلات امروز همه چیز خوب است،یا به خوبی برگزار خواهد شد .انسانی شاد است که از زنده بودن خود احساس رضایت و خوشبختی کند، دیگران از او سود ببرند، آرزوها و نیازهای فردش نیز تا حد نسبتاً زیادی تحقق یافته باشد و خوشبختی و شادمانی اش مستدام باشد نه مقطعی و زودگذر